Eylemlerimiz bizi kurtaramıyorsa, o zaman nasıl Cennete ulaşabiliriz? Yoksa umutsuz bir durumda mıyız? Bu sorunun cevabını bulabilmek için İsa Mesih’in ölümünün bizim için olan anlamını mutlaka anlamalıyız.
Rab Tanrı adil ve kutsal olduğu için günahımızı cezalandırmalı.
Yüce Rab adildir, ama Kutsal Kitap şunu da diyor: Tanrı sevgidir (1 Yuhanna 4:8) Rab günahtan nefret eder, ama günahkârı seviyor ve affetmek istiyor. Tanrı’nın adaleti ceza olarak ruhsal ve bedensel ölümümüzü gerektirirken nasıl af bulabiliriz? Bu sorun için ancak Rab Tanrı çare buldu ve bunu İsa Mesih aracılığıyla yaptı. Tanrı Baba'nın Oğlu olan Mesih İsa’yı dünyanın Kurtarıcısı olarak gönderdiğini gördük. (1 Yuhanna 4:14)
Yüce Tanrı İsa Mesih aracılığıyla insan oldu.
Rab’bin diri Kelamı bizi kurtarmak için insan olup İsa Mesih olarak aramızda yaşadı. Tam insan oldu ama tanrısal özünü kaybetmedi. Çünkü Tanrılığın bütün doluluğu bedence Mesih'te bulunuyor. (Koloseliler 2:9) İsa Mesih eşsizdir. Bu gerçeği Kutsal Kitap’ta tekrar tekrar okuyoruz.
İsa Mesih’in doğuşu eşsizdi.
Onun bu dünyada babası yoktu. Tanrı’nın Ruh’unun doğa üstü gücü aracılığıyla İsa bir bakirenin bedeninde oldu. Melek, bakire olan Meryem’e şöyle dedi: Kutsal Ruh senin üzerine gelecek, Yüceler Yücesi'nin gücü sana gölge salacak. Bunun için doğacak olana kutsal, Tanrı Oğlu denecek. (Luka 1:35)
İsa Mesih’in sözleri eşsizdi.
İsa’yı dinleyenler hakkında Kutsal Kitap şöyle diyor: Yetkiyle konuştuğu için O'nun öğretişine şaşıp kaldılar. (Luka 4:32)
İsa Mesih’in mucizeleri eşsizdi.
İsa, yetkisini nereden aldığını sorulduğu zaman mucizelerini gösterdi: Körlerin gözleri açılıyor, kötürümler yürüyor, cüzamlılar temiz kılınıyor, sağırlar işitiyor, ölüler diriliyor. (Matta 11:5)
Onun bütün yaşamı eşsizdi.
İsa Mesih, her alanda bizim gibi denenmiş, ama günah işlememiştir. (İbraniler 4:15) Bu İncil ayetine göre Mesih İsa insan olarak Yüce Tanrı’nın Yasası’nı her açıdan yerine getirdi. Bunun sonucunda günahın cezası olan ölümü çekmek zorunda olmamalıydı. Ancak iftiralarla tutuklandı. Yalancı şahitler aracılığıyla ölüme mahkûm olup Kudüs’ün yakınlarında bir tepede çarmıha gerildi. O’nun ölümü kötü bir rastlantı değildi. Tanrı'nın belirlenmiş amacı ve öngörüsü uyarınca (Elçilerin İşleri 2:23) böyle oldu. Yüce Tanrı, Sözü ve ruhsal Oğlu olan İsa’yı dünyaya gönderdi ki bizim günahımızın cezasını üstlensin. İsa bu yolu gönüllü olarak sevgisinden dolayı kabul etti. O, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi. (Matta 20:28)
Ölümü yaşamı kadar eşsiz ve anlamlıydı.
İsa’nın aracı olduğu kurtuluş yolu İncil’in bu ayetiyle özetlenebilir: Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu'nu (yani İsa’yı) verdi. Öyle ki, O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun. (Yuhanna 3:16)
İsa Mesih’in yaşamıyla ilgili anlatılanları İncil’in ilk dört bölümünde okuyabilirsiniz.