Biz ölünce ne olacak? Bu soru hakkında insanlar farklı fikirler yürütür. Bazılara göre ölümle her şey biter. Bazılara göre ise hepimiz Cennete doğru gideriz. Bir başka düşünceye göre insan ölümden sonra ‘araf’ denilen bir arınma yerinden geçerek Cennete kavuşur. Kutsal Kitap’tan ise farklı bir şey öğreniriz.
Yüce Tanrı’nın sözü çok nettir.
Bir kez ölmek, sonra da yargılanmak insanların kaderidir. (İbraniler 9:27) Rab Tanrı ile doğru ilişkide bulunan kişi Cennete sonsuza dek Rab’bin görkeminde yaşayacaktır. Diğer insanlar için başka bir yer hazırdır. Böyleleri Rab'bin varlığından ve yüce gücünden uzak kalarak sonsuza dek mahvolma cezasına çarptırılacaklar. (2 Selanikliler 1:9) Kutsal Kitap’a göre bu yerin adı ‘Cehennem’.
Cehennem gerçekten var!
Cehennem kilisenin icadı değildir. Kutsal Kitap bu yeri iyice anlatır. İsa Mesih zamanının dindarlarına bir kere şöyle sordu: Cehennem cezasından nasıl kaçacaksınız? (Matta 23:33) Ve Mesih İsa Kutsal Kitap’ın başka bir yerinde de cehennem hakkında konuştu: Kişiyi öldürdükten sonra Cehenneme atma yetkisine sahip olan Tanrı'dan korkun. (Luka 12:5)
Cehennem korkunç bir yerdir.
Bu yeri anlatmak için Kutsal Kitap’ta birçok mecaz kullanılır. Cehennem bir acı yeridir. Orada karanlık ve ateş var. Kötülük yapan herkesi O'nun egemenliğinden toplayıp kızgın fırına atacaklar. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır. (Matta 13:41) Bunlar sert sözlerdir ama Cehennemle ilgili gerçeklerdir. Oraya gidecek insanlar Tanrı’nın laneti altında bulunacaklar. Orada hiçbir iyilik olmayacak. En ufak bir yardım ya da bir düzeltme olamayacaktır.
Cehennem nihai bir yerdir.
Cehennemden dönüş yok, kaçış ya da çıkış yok. Öldükten sonra hiçbir insan Cehennemden Cennete geçemeyecektir. Üstelik, aramıza öyle bir uçurum kondu ki, ne buradan size gelmek isteyenler gelebilir, ne de oradan kimse bize gelebilir. (Luka 16:26) Cehennemin korkunçluğu, yalnızlığı ve acıları insanları eğitmek için değil, onları sonsuza kadar cezalandırmaktır.
Cehennem herkesin kendi kararıyla gittiği bir yerdir.
İnatçılığın ve tövbesiz yüreğin yüzünden Tanrı'nın adil yargısının açıklanacağı gazap günü için kendine karşı gazap biriktiriyorsun. Tanrı herkese, yaptıklarının karşılığını verecektir. (Romalılar 2:5-6) Herkes kendi özgür kararına göre ya cehenneme ya da cennete gider. Hayattayken İsa Mesih’i reddedip haksızlığı seçmiş olanlara Yüce Tanrı’nın gazabı ulaşacaktır, çünkü onlar Tanrı’nın kurtuluş çağrısına cevap vermediler. Tanrısız yaşamaya karar verdiler ve Rab kararlarını kabul eder. Cehenneme göndermekle Rab adaletsiz değildir.
Sevgiyi mi anlatalım korkuyu mu yaratalım?
Bazen Hristiyanlara şöyle denilir: ‘Günah ve cehennem hakkında konuşa konuşa insanı korkutuyorsunuz!’ Ama Rab ne yapsın? İnsanların mahvolmaya doğru koşmasına müdahale etmesin mi? Uyarmamak sevgi olabilir mi? Kutsal Kitap’a göre Tanrı sevgisinden dolayı günahlarımız hakkında açıkça konuşur: Ben sevdiklerimi azarlayıp terbiye ederim. (Vahiy 3:19) Cehennem bir gerçektir. Bu gerçeğin karşısında ciddi bir şekilde hayatınız hakkında düşünmelisiniz.