İnsanlık olarak yaşadığımız en büyük felaket nedir?
Gazete, televizyon ve İnternet’te okuyup seyrettiğimiz haberler bize bu dünyanın sağlam olmadığını hatırlatır. Şiddet, adaletsizlik, karışıklık ve toplumdaki hatalar hakkında şikâyet edip durmak kolaydır. Halbuki bu kötülüklerin gerçek nedenlerini araştırıp bulmak daha önemlidir. Kutsal Kitap bu konuda şöyle der: Günah bir insan aracılığıyla, ölüm de günah aracılığıyla dünyaya girdi. Böylece ölüm bütün insanlara yayıldı. Çünkü hepsi günah işledi. (Romalılar 5:12)
Tanrı tek bir yasak koymuştu.
İlk atamız ve anamız olan Âdem ile Havva aslında büyük bir özgürlük içinde yaşadılar. Bahçede istediğin ağacın meyvesini yiyebilirsin. Ama iyiyle kötüyü bilme ağacından yeme. Çünkü ondan yediğin gün kesinlikle ölürsün. (Yaratılış 2:16-17) Rab Tanrı bu tek buyrukla insanların özgürlüğe layık olup olmadığını denemek istedi. İblis ise Havva’yı kandırarak Rab’bin sözüne güvenmeyip itaatsizlik etmesini sağladı. Kadın ağacın güzel, meyvesinin yemek için uygun ve bilgelik kazanmak için çekici olduğunu gördü. Meyveyi koparıp yedi. Yanındaki kocasına verdi, o da yedi. (Yaratılış 3:6)
O anda günah dünyaya girdi.
Bilinçli itaatsizliklerinden dolayı Âdem ile Havva Yüce Tanrı’dan uzaklaştılar. Birden Tanrı ile insan arasında sanki görünmeyen bir duvar örüldü. Artık insan Rab’bi sevmektense O’ndan korkmaya başladı. Derken, günün serinliğinde bahçede yürüyen RAB Tanrı'nın sesini duydular. O'ndan kaçıp ağaçların arasına gizlendiler. (Yaratılış 3:8) Artık mutlu, rahat ve güvenli olmaktansa günahlarından dolayı şüpheci ve korkak olmaya başladılar.
Sonuç ayrılık oldu.
Yüce Tanrı, insanın itaatsizliğinin sonucunda insan ile Tanrı arasındaki ilişkinin kopacağını söylemişti ve böyle oldu. Bir anda Âdem ile Havva ve dolayısıyla bütün insanlık Rab’den koptu ve ruhsal olarak öldü. Aynı zamanda Âdem ile Havva günaha düştü ve dolayısıyla bozulmuş doğalarını bize miras olarak bıraktı. Bugüne kadar bu sonuç her insan için geçerlidir: Günah bir insan aracılığıyla, ölüm de günah aracılığıyla dünyaya girdi. Böylece ölüm bütün insanlara yayıldı. Çünkü hepsi günah işledi. (Romalılar 5:12) Her birimiz buna dahiliz. Günahkârız ve ölüme doğru gitmekteyiz. Günahımız yok dersek, kendimizi aldatırız, içimizde gerçek olmaz. (1 Yuhanna 1:8) Kutsal Kitap’ın bu sözü doğrudur ve bu gerçeği zaten her insanın hayatında görebiliriz.
Yüce Tanrı’yı hoşnut edecek şekilde yaşıyor muyuz?
Biz her anda dürüst, sevgiyle dolu ve bencillikten uzak yaşıyor muyuz? Yani, tamamen suçsuz muyuz? Bu sorunun cevabını Rab bilir. Ve dürüst isek biz de biliriz. Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı'nın yüceliğinden yoksun kaldı. (Romalılar 3:23) Her insan bir günahkârdır. Doğuştan itibaren günahkârız, kendi kararımızla da günah işleriz. Lütfen, siz de bu gerçeği kabul edin ve bu gerçekle başlayarak daha derin düşünmeye başlayın!