Over wat er met ons gebeurt na onze dood – daarover hebben we de meest uiteenlopende gedachten. Sommigen denken, dat dan alles over is; anderen denken dat we allemaal in de hemel komen. Weer anderen geloven in een plaats, waar de zielen van de zondaren gereinigd zullen worden voordat ze in de hemel komen. Maar van al die voorstellingen is niets in de Bijbel terug te vinden.
Wat God erover zegt, is echt anders en helder
Eens moeten mensen sterven en daarna volgt het oordeel (Hebreeën 9:27). Wie in een juiste relatie met God leeft, zal in de hemel worden opgenomen om daar de eeuwigheid in de heerlijke aanwezigheid van God door te brengen. Alle anderen staat een andere eeuwige verblijfplaats te wachten. Ze zullen voor eeuwig worden verstoten, ver van de Heer en van zijn kracht en majesteit (2 Tessalonicenzen 1:9). De Bijbel gebruikt voor deze toestand meestal het woord 'hel'.
De hel bestaat echt
De hel is geen uitvinding van de kerk. De Bijbel spreekt zelfs vaker over de hel dan over de hemel. De vromen van toen kregen de vraag door Jezus voorgelegd: Hoe zou u aan de veroordeling tot de hel ontkomen? (Matteüs 23:33). Dat was geen retorische vraag. Jezus heeft ook op een andere plek over de hel gesproken. Wees bevreesd voor Hem Die, nadat Hij gedood heeft, ook macht heeft in de hel te werpen (Lucas 12:5).
De hel is een vreselijke plaats
Er zijn veel beschrijvingen van deze plaats. Het zijn stuk voor stuk beschrijvingen van een plaats van lijden. Je vindt daar duisternis en vuur. Dan zullen ze in de vuuroven geworpen worden; daar zullen ze jammeren en knarsetanden (Matteüs 13:42). Het zijn harde woorden, maar ze zijn wel waar. De mensen die zich daar bevinden, staan onder de vloek van God. Daar is niets goeds te vinden – ook niet de minste hulp of verlichting van pijn.
De hel is definitief – je komt er niet meer uit
Er bestaat geen uitgang in de hel; er is geen weg terug, dus er is ook geen ontkomen aan. Dat wil zeggen dat de mens na zijn overlijden niet meer kan overstappen van de hel naar de hemel: Bovendien ligt er een wijde kloof tussen ons en jullie, zodat wie van hier naar jullie wil gaan dat niet kan, en ook niemand van jullie naar ons kan oversteken (Lucas 16:26). De schrik, de eenzaamheid en de ellende van de hel zijn er niet om de mens een heropvoeding te geven; ze zijn de eeuwige straf.
De hel is een plaats, die je zelf kiest
Doordat u zo hardleers bent en niet tot inkeer wilt komen, maakt u dat de straf waartoe God u veroordeelt op de dag dat hij zijn rechtvaardig vonnis uitspreekt en uitvoert, alleen maar zwaarder wordt. God beloont ieder mens naar zijn daden (Romeinen 12:5, 6). Je vindt in de hemel en in de hel dus alleen maar vrijwilligers. De toorn van God zal hen treffen, die tijdens hun leven Jezus Christus hebben afgewezen en in plaats daarvan zich hebben overgegeven aan onrecht. Ze hebben het reddende aanbod van God afgewezen. Ze wilden hier zonder God leven en Hij neemt hun besluit serieus. Je kunt God dus niet verwijten dat Hij daarin onrechtmatig handelt.
Bangmakerij of liefde?
Christenen krijgen vaak het verwijt, dat ze met de begrippen 'zonde' en 'hel' de ander angst willen aanjagen. Maar wat moet God dan doen? Moet Hij de mensen hun ondergang tegemoet laten rennen? Is dat liefde? De Bijbel laat ons Gods motief zien: Iedereen die ik liefheb wijs ik terecht en bestraf ik (Openbaring 3:19). Als het om de hel gaat, kunt u beter nog eens over uw leven nadenken.
U kunt alle 12 lessen gratis downloaden in PDF-formaat.