هر کدام از ما تصوری خاص از خدا داریم. بعضی او را همانند پدربزرگ مهربانی با داشتن ریشی بلند میپندارند که اشتباه های نوه های خود را نادیده میگیرد. دیگران او را همانند سرپلیس آسمانی میانگارند. گروهی خدا را قدرتی ماورای طبیعت میدانند؛ که قابل دسترسی نیست. و خلاصه اینکه به این پی میبریم که تنها خود خداست که میتواند دربارۀ خود مطلبی را بگوید؛ و خود را بشناساند. نمونه هایی که قید میشود و در کتابمقدس آمده است به ما نشان میدهند، که خدا چگونگی حقیقت وجودی خود را براستی معرفی کرده و میشناساند.
خدا، غیر قابل تصور، بزرگ است.
بسیاری نکات و صفات در خدا وجود دارند که اصلاً قابل فهم بشری نیستند. " زیرا او کارهای عجیب و معجزات حیرت‌انگیز و بی‌شمار انجام میدهد". (ایوب ۵:۹ ترجمه مژده) خدا ورای دسترسی ماست. قدرت فهم و درک بشری قادر به عبور از این ورطه نیست. این امر نباید ما را به تعجب وادارد. چراکه اگر ما میتوانستیم به چگونگی او پی ببریم، او دیگر خدا نبود. " خدای قادر مطلق آن قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار میکند و بر کسی ظلم نمی‌کند. بنابراین همة انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی که ادّعای حکمت می‌کنند توجّهی ندارد". (ایوب ۲۴ - ۲۳ : ۳۷ ترجمه مژده)
خدا یک شخص است.
خدا یک چیز نیست. او یک قدرت و یا یک فکر نیست. اینکه او فکرمیکند، احساس دارد، آرزو دارد و عمل میکند، نشان میدهد که او شخصی زنده است. اما او تنها وجودی نیست که تنها "آن بالاها" و یا "خدای مهربان" و بگونه ای "سوپرمن" باشد بلکه " امّا تو، ای خداوند، خدای حقیقی هستی، تو خدای زنده و پادشاه ابدی هستی". ( ارمیا ۱۰:۱۰ ترجمه مژده)
خدا ابدی است
خدا آغازی و پایانی ندارد. با کلمه های کتابمقدس این صفت او چنین بیان میشود: " پیش از آن که کوه‌ها را بیآفرینی و زمین و جهان را به وجود آوری، از ازل خدا بوده‌ای و تا ابد خدا خواهی بود". (مزمور۲:۹۰ ترجمه مژده) زمانی که خدا در آن وجود نداشت، هرگز نبوده و نخواهد بود. خدا خودش را معرفی میکند: خداوندْ خدا میگوید: "مَنَم ”الف“ و مَنَم ”ی“؛ مَنَم آن که هست و بود و می‌آید، آن قادر مطلق". (مکاشفه ۸:۱ ترجمه هزاره نو) و او همیشه همان میماند. " عیسی مسیح دیروز و امروز و تا ابد همان است". (عبرانیان ۸:۱۳ ترجمه هزاره نو) خدا همانطور که بوده، همانطور همیشه بودنیست.
خدا بدون وابستگی است.
هر موجودی به سایر موجودات، وضعیتها و در خاتمه به خدا وابسته است. اما خدا کاملاً بدون وابستگی به خلقتش است. " دستان بشری نمیتواند خدمتی به او بکند، چنانکه گویی به چیزی محتاج باشد، زیرا خودْ بخشندۀ حیات و نَفَس و هر چیز دیگر به جمیع آدمیان است". (اعمال ۲۵:۱۷ ترجمه هزاره نو)
خدا عادل است.
کتابمقدس میگوید: " با وجوداین خداوند آماده است که بر شما رحم کند. او حاضر است بر شما شفقت کند، چون همیشه آنچه را که درست است، انجام میدهد. خوشا به حال کسانی که به خداوند توکّل می‌کنند". (اشعیا ۱۸:۳۰ ترجمه مژده) اما خدا نه تنها خالق و نگهدار ماست، بلکه قاضی ما نیز هست. " سلطنت او بر عدالت و انصاف استوار است". (مزمور ۹۷:۲) او در زمان و ابدیت جزا و پاداش دهنده است؛ با کمال و عدالت غیر قابل بازگشت.
خدا قدوس است.
" ای خداوند، کدام یک از خدایان مثل تو هستند؟ کیست مانند تو عجیب در قدّوسیّت؟ و چه کسی میتواند مانند تو معجزات و کارهای عجیب بکند"؟ (خروج ۱۱:۱۵ ترجمه مژده) قدوسیت خدا قابل مقایسه نیست. " مثل یهُوَه قدوسی نیست، زیرا غیر از تو کسی نیست، و مثل خدای ما صخره ای نیست". (اول سموئیل ۲:۲ ترجمه قدیم) خدا کاملاً از خطا و ضعف مبرا است. و این خدای قدوس از همۀ ما میخواهد که ما نیز مقدس باشیم. این خواست او در کتابمقدس ضبط و نگهداری شده است:" زیرا مکتوب است، مقدّس باشید زیرا که من قدّوسم".(اول پطرس ۱:۱۶ ترجمه قدیم)
خدا دانای مطلق است.
دانش خدا کامل است. " و هیچ خلقت از نظر او مخفی نیست بلکه همه‌چیز در چشمان او که کار ما با وی است، برهنه و منکشف می‌باشد". (عبرانیان ۴:۱۳ ترجمه قدیم) خدا به همه چیز آگاه است. آنچه در گذشته بوده؛ آنچه در حال انجام میگیرد و آنچه در آینده خواهد شد؛ همۀ فکرها، همۀ کلمه ها و عملکردها. حکمت او کامل است و ورای درک ما است." وه که چه ژرف است دولت و حکمت و علم خدا؛ تقدیرهای او کاوش‌ناپذیر است و راه‌هایش درک‌ناشدنی". (رومیان ۳۳:۱۱ ترجمه هزاره نو)
خدا قادر مطلق است.
" من خداوند، خدای تمام انسانها هستم. چیزی نیست که من قادر به انجام آن نباشم". (ارمیا ۲۷:۳۲ ترجمه مژده) این بدان معنی نیست که خدا هر کاری را میتواند انجام دهد. مثلاً او نمیتواند دروغ بگوید و یا نسبت به وجودش خیانت کند. او نمیتواند اشتباه کند؛ او نمیتواند گناه کند و یا خود را انکار کند. اما خدا میتواند هر کاری را انجام دهد که با طبیعت الهیش هماهنگ است.
خدا محبت است.
این مطمئناً زیباترین و مهمترین است." زیرا خدا جهانیان را آن‌قدر محبّت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هرکه به او ایمان بیاورد هلاک نگردد، بلکه صاحب حیات جاودان شود". ( یوحنا ۳:۱۶ ترجمه مژده) در پسرش، که با پدر یک است؛ زندگی خود را برای ما انسانها داد. بالاتر از این وجود ندارد که شخصی زندگی خود را برای دیگران قربانی کند. این والاترین شکل محبت خدایی بود که او نشان داد؛ نه در تئوری بلکه در عمل آنرا به کمال رساند.
شما میتوانید همه دوازده آموزه را با فرمت PDF مجانی دانلود کنید.